Dómsdagur

 Ég fór að hugsa um dómsdagselementið í atburðum liðinna vikna. Dómsdagur ber að hluta til í sér þverskurðarsýn á veruleikann. Þverskurðarhnífnum var brugðið þrisvar sinnum er starfsemi bankanna stöðvaðist. Sá hnífur frysti starfsemi hvers banka í einu bragði. Í sneiðinni eftir hnífsbragðið var síðan allt til sýnis sem því augnabliki tilheyrði, bæði gott og vont. Hið vonda stingur í augun og fær þann dóm að því er forkastað, úthýst. Það verður nærtækt viðfang reiði manna yfir persónulegum missi og almennum og er miklað og gert að útblásinni skýringu á því að svo fór sem fór. En þá er hætt við að menn sjái ekki lengur skóginn fyrir trjánum.Nú vill enginn kannast við að hafa hvatt útrásarvíkingana og vilja ekki muna þá aura sem hrutu af borði þeirra af því að þeir koma ekki lengur. Hver þolir að bera allt á borð sem tilheyrir gefnu augnabliki í lífi hans? Hversu margir vildu ekki hnika til þverskurðarhnífnum sem býst til að sneiða líf hvers manns? Flest orkar tvímælis þá gjört er, segir máltækið og sínum augum lítur hver á silfrið. Hver er málstokkurinn sem á lífið er lagður á og hvað er mælt?Hvað ef hafnarbylgjan úr austrinu hefði ekki risið svo snemma eða seint og skollið á ströndum okkar í annan tíma? Þá hefði kannski verið búið að koma Icesave-reikningunum í sér fyrirtæki eins og til stóð, eða ekki búið að finna þau innlán upp. Hvað ef menn hefðu gert eitthvað fyrr eða seinna, svona eða hinsegin?Dæmið ekki því með þeim dómi sem þér dæmið mun munuð þér dæmd verða (Mt 7:1) segir spekingurinn Jesús frá Nasaret. Þó verður ekki komist hjá því að leggja mat á hlutina en núna er það ekki hægt. Sá dómur sem tekur aðeins mið af þverskurðinum er einsýnn og ekki réttlátur. Til verður að koma mat á aðraganda, atburðarás og afleiðingum, tímafaktorinn verður að koma til. Þá verða kannski fleiri sekir en við ráðum við að vista í fangelsum okkar ef við sækjumst eftir refsingum. Líklega verður niðurstaðan óhjákvæmilega sú að við verðum eitt og sérhvert að taka einn eða fleiri “fanga” inn á heimili okkar!  Þá munum við ef til vill finna það að refsingin leggur einnig byrðar á þann sem refsar. Við munum mögulega borga brúsann af ævintýrinu og hann verður því stærri sem óðagotið við að koma fram dómi er meiri. Tökum því þess vegna rólega og spyrjum fremur um hitt sem þverskurðarmyndin sýnir, nefnilega það góða og heilbrigða, og höldum áfram með það. Kraftinn og hæfileikana sem gerði okkur talsvert stolt. Það var þrátt fyrir allt innistæða fyrir því stolti. Unga fólkið sem vann að útrásinni þarf ekki að koma heim með meira en sært stolt. Það má trúa því að ný tækfæri bíði og þau þurfa ekki að kosta svo mikið sem þetta.Hið góða á sér framtíð. Gætum þess bara að það fái þá framtíð sem það á skilið. Fordæmum ekki allan skóginn þó við finnum jafnvel nokkru meira en fölnað laufblað. Grisjum og plöntum nýju.